- μαλκόν
- μαλκόν (Α)(κατά τον Ησύχ.) «μαλκόνμαλακόν».[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για μεταπλασμένους τ. τού μαλακός, με συγκοπή. Ο τ. μαλκῆν («τὸ ἐπικόπανον» κατά τον Ησύχ.) αναφέρεται επομένως στο στέλεχος τού δέντρου, το οποίο τρυφεραίνει, μαλακώνει].
Dictionary of Greek. 2013.